Preekstoel
De populaire blikvanger bij uitstek is de wondermooie barokke preekstoel, meesterwerk van J.B. Van Hool en J.F. Van Geel (1821).
Het tafereel verbeeldt in levende lijve de roeping van de eerste twee apostelen, Andreas, patroon heilige van deze parochie, en diens broer Petrus. Het evangelie (Mt.4:18-20) getrouw, worden beiden te midden van hun werk als visser door Jezus aan gesproken om Hem te volgen en voortaan ‘mensenvisser’ te zijn. Zonder dralen, maar nog vol verbazing over zo’n oproep laten zij hun netten in de steek. Verbluffend is de hyperrealistische weergave van de personages, hun werkmateriaal (bootje, roeispanen, vangnetten!), en de vissen en dit in een naturalistisch toneel decor van rotspartijen en plantengroei. Artistiek gezien kan Jezus moeilijk nog dichter bij de mensen staan dan hier. Is de radicale ommekeer in het leven van deze broers te midden van hun drukke beroepsactiviteiten voor u geen uitnodiging tot bezinning omtrent de invulling van uw leven? Een gebed voor roepingen is hier alleszins gepast.

Hoofdaltaar
Bij het betreden van de kerk wordt de bezoeker onmiddelijk aangetrokken door het barokke hoofd-altaar dat als een reusachtig decorscherm de hele breedte van het hoogkoor in beslag neemt. Toch is dit monumentale hoofdaltaar, werk van Peter I Verbrugghen (1665) en Willem Ignatius Kerricx (ca.1729), niet voor deze kerk gemaakt. Het is afkomstig uit de voormalige St.-Bernardusabdij van de cisterciënserorde te Hemiksem, waar de St. -Bernardsesteenweg naar toe leidt. Na de opheffing van de abdij door de Fransen werd het altaar in 1805 opgekocht door de kerkfabriek van St.-Andries. Alles werd via de Schelde overgebracht tot in de (toen nog niet gedempte) St.-Jansvliet. In 6 maanden tijd werd alles afgebroken en vervoerd, maar de eigenlijke heroprichting heeft twee jaar geduurd (1807-‘09).
Meer informatie op de website van topa met de volgende link:         KLIK HIER   

DE BROEDERSCHAPSLIJST VAN DE GELOVIGE ZIELEN MET HET VAGEVUUR
Het voornaamste opzet van de Broederschap van de Gelovige Zielen, opgericht in 1709, is bidden voor de overledenen, opdat ook deze zielen in het vagevuur uiteindelijk voorgoed tot het hemels geluk zouden toegelaten worden. Gods genade afsmeken voor een ander: een vorm van solidariteit over de grenzen van de dood heen. De Broederschap is ondertussen zelf ter ziele gegaan, maar de bede dat Gods liefde tenvolle zou doordringen in het hart van de overledenen weerklinkt in St. -Andrieskerk nog steeds regelmatig in gemeenschap na een zondagse misviering en op Allerzielen. De Broederschap van de Gelovige Zielen liet zoals het een broederschap van standing in die tijd betaamde, een monumentale ledenlijst of cataloog maken, mogelijk ontworpen door Pieter Scheemaeckers. Zelden groeide een dergelijke cataloog uit tot zo een heus monument als hier, omgeven door een volplastisch tafereel, in casu van het vagevuur.

Meer informatie op de website van topa met de volgende link:         KLIK HIER   

HET EPITAAF VAN DE HOFDAMES VAN MARY STUART
Een epitaaf waar men niet aan kan voorbijgaan is dat van Elisabeth Curle(?1616) en haar schoon-zus Barbara Moubray(?1620), beiden eertijds hofdames van Mary Stuart. Deze katholieke Schotse koningin maakte eveneens aanspraak op de Engelse troon, maar werd na 19 jaar gevangenschap door haar rivale, de anglicaanse Elisabeth I, in 1587 ter dood gebracht door onthoofding. De beide hofdames die bij de terechtstelling van de koningin aanwezig waren, moeten net als zo vele katholieke landgenoten, het land ontvluchten en komen mogelijk op advies van Barbara’s zoon, de jezuïet Hypoliet Curle ca. 1613 in Antwerpen, waar zij tegenover het Waaistraatje een ruim pand bewonen dat in de volksmond al gauw ‘het Engels huis’ heet. Toeval of niet, ze vonden hun toevlucht in de schaduw van de kerk die dezelfde beschermheilige heeft als Schotland, het vaderland van hun koningin. Hun beider grafsteen bevond zich in de middenbeuk, nabij het (latere) Heilig Kruisaltaar.
Meer informatie op de website van topa met de volgende link:         KLIK HIER   

PATROONHEILIGE SINT-ANDREAS
Geboren als jood, net als zijn broer Petrus afkomstig uit Bethsaïda (huis van de vis), dorp in Galilea, aan het meer van Gennesaret (Mt.14,34; Joh.1,44).
Andreas is volgens een apocriefe, maar populaire traditie neef van Jezus aan moeders kant.
In de apostellijst bij Mt. (10,2) en Lc. (6,14) wordt Andreas als tweede in de rij genoemd, na Petrus. Toch wordt hij qua belangrijkheid onder de apostelen gezien als de vierde in rangorde, na de drie uitverkorenen Petrus, Johannes en Jacobus de Meerdere, die de exclusieve getuigen zijn van enkele bijzondere momenten van Jezus’ leven. Zo staat Andreas als vierde in de apostellijst vermeld bij Mc.3,18 en Hand.1,13. Eenmaal mag Andreas bij Mc. (13,3) als vierde uitverkorene Jezus’ onderricht aanhoren omtrent het einde der tijden.
Meer informatie op de website van topa met de volgende link:         KLIK HIER